Jest to część napędu w rowerze i służy do zmiany biegów , w tym przypadku tyłu, przykręcona na hak tylnego widelca ramy. Istnieją ich dwa rodzaje:
Tylne przerzutki rowerowe zewnętrzne są bardziej popularne od wewnętrznych, ze względu na ich prostszą konstrukcję, pozwalającą na szeroki zakres przełożeń od 6 rzędów, po najpopularniejszy 12 rzędów, są lżejsze i łatwiej je serwisować, choć sprawa się komplikuje przy przerzutkach SRAM-a z grup MTB SX,NX i GX do wyregulowania których potrzebujemy specjalny klucz, najczęściej wchodzący w zestaw. Ich wadą jest natomiast to, że są one wrażliwe na zabrudzenie i trzeba je dość często regulować, a po extremalnych eskapadach również serwisować.
Czytaj więcej...
Przerzutki tylne to zdecydowanie jeden z najważniejszych elementów w układzie napędowym roweru. Ich głównym zadaniem jest odpowiednie przestawianie łańcucha między kołami, co umożliwia dobieranie prędkości do warunków terenowych oraz indywidualnych preferencji użytkownika. W praktyce oznacza to, że dzięki przerzutkom tylnej rowerzysta może dobrze dostosować obroty korb do ukształtowania drogi i regulować swoją prędkością w sposób płynny.
Przerzutki tylne dzielą się zazwyczaj na dwie podstawowe kategorie: zewnętrzne i wewnętrzne.
Zewnętrzna przerzutka składa się z piasty koła i zębatek, natomiast wewnętrzna przerzutka jest umieszczona w piastach koła. W praktyce oznacza to, że zewnętrzne przerzutki są bardziej popularne w rowerach szosowych, natomiast wewnętrzne przeważają w rowerach miejskich i trekkingowych.
Zewnętrzne przerzutki tylne to niezwykle precyzyjne mechanizmy, które pozwalają na bardzo łatwą i szybką zmianę biegu. Umieszczone są na zewnątrz kasety zębatek i są w stanie działać na zasadzie przestawienia łańcucha pomiędzy zębami. Jednym z najważniejszych elementów zewnętrznych przerzutek tylnych są także klamki biegów, które pozwalają na płynną zmianę prędkości i precyzyjnie dobieranie biegów do sytuacji drogowej.
Wewnętrzne przerzutki tylne charakteryzują się dużą trwałością i odpornością na uszkodzenia mechaniczne, co sprawia, że bardzo dobrze sprawdzają się w rowerach miejskich i trekkingowych, które są bardziej narażone na uszkodzenia w trudnym terenie. Największym zaletą wewnętrznych przerzutek tylnych jest także to, że są one zupełnie niewidoczne, co wpływa na estetykę roweru.
Część ta składa się z ruchomego ramienia wykonanego zależnie od modelu, z tworzywa, np. SRAM 3.0, stali (Shimano RD-M390) aluminium (RD-M8100), włókna węglowego (Campagnolo Super Record), czyli pantografu, i analogicznie zależnie od modelu i materiału wykonania wózka (napinacza) prowadzącego. Napinacz (wodzik) natomiast składa się z części wewnętrznej i zewnętrznej oraz dwóch kółek, prowadzącego oraz napinającego. Pantograf posiada zwykle dwa ruchome sworznie i wewnętrzny naciąg . Korpus razem z napinaczem jest utrzymywany w stałej pozycji dzięki lince sterującej biegnącej do dźwigni zmiany, a w starych konstrukcjach za pomocą drutu. Za pomocą dźwigni zmieniamy długość linki a to przekłada się na pracę korpusu, który cały czas ma tendencję do prostowania się do strony koła ( w przypadku RD-M960), lub na zewnątrz (RD-M9100), dzięki naciągowi wewnętrznej sprężyny. Sprężyna naciągowa razem z napinaczem powoduje także utrzymywanie stałego i odpowiedniego naciągu łańcucha. Dzięki temu przerzutka ma pewną swobodę ruchu obrotowego, dzięki czemu ma ona tendencję do „wybierania” łańcucha, przy dużych wstrząsach. Coraz częściej stosowane są, tzw. sprzęgła, które eliminują takie wstrząsy do minimum, jak np. w modelu Shimano Ultegra RX w rowerach szosowych, czy Shimano Deore XT w górskich.
Mocowanie do haków ramy – to klasyczna metoda mocowania przerzutek. Przyczepia się je do haków ramy za pomocą śruby. Jest to stosunkowo tania i łatwa w montażu metoda, która pozwala na łatwe ustawienie przerzutki i precyzyjne ich regulowanie. Jednakże, ten sposób mocowania może wpłynąć na elastyczność ramy i może wymagać dodatkowych ustawień i regulacji w celu uniknięcia luźnych czy zbyt napiętych linków zmiany biegów.
Mocowanie typu direct mount – to bardziej zaawansowany i nowoczesny sposób mocowania przerzutek tylnych. W tej metodzie przerzutki są przyspawane bezpośrednio do ramy. Jest to bardziej stabilne i trwałe rozwiązanie, które zapewnia bezpośrednią transmisję siły i przekładni zmiany biegów. Co więcej, wyeliminowano problem z luźnymi lub zbyt napiętymi linkami shiftu. Jednakże, ta metoda jest droższa i bardziej czasochłonna w montażu. Dodatkowo, aby zmienić przerzutkę należy wymienić cały zespół wraz z ramą.
Mocowanie claw mount – to metoda moceowania stosowana głównie w starszych modelach rowerów. Przerzutki są mocowane na hakach za pomocą specjalnej klamry. Jest to tania i łatwa w montażu metoda, która pozwala na łatwe ustawienie przerzutki i precyzyjne jej regulowanie. Jednakże, ta metoda jest mniej trwała i podatna na uszkodzenia, co może prowadzić do awarii roweru.
Po pierwsze należy sprawdzić ile posiadamy biegów. Najprościej wystarczy policzyć ilość koronek w kasecie. Dopasować dedykowane rozwiązanie zgodne z systemem zastosowanym w naszym rowerze, np. mocowanie na śrubę, lub tzw. oczko. Komponent montujemy bezpośrednio do ramy. Występuje czasem mocowanie pod oś piasty, jak w przypadku osprzętu Shimano HONE. Montaż polega na przykręceniu do haka znajdującego się w ramie, lub innego rozwiązania jakim jest hak wbudowany, za pomocą śruby. Niezależnie czy montujemy w rowerach mtb, crossowych, trekkingowych, czy rowerach miejskich, warto wiedzieć że zależnie od preferencji te "proste" części i akcesoria z nimi zwiazane ułatwiają jazdę, dają gwarancję przyjemniejszych pokonywania zróżnicowanych dróg.
Dla wielu miłośników kolarstwa są one nie bójmy się tak nazywać, jak biżuteria.
Nasz internetowy sklep rowerowy oferuje szeroki wybór części i akcesorii rowerowych. Wybierz, kup, przykręć i ciesz się z nowych doświadczeń z korzystania z tej ważnej części.
